چگونه آهنرباهای دائمی خصوصیات مغناطیسی خود را با گذشت زمان حفظ می کنند؟

آهنرباهای دائمی به دلیل ساختار اتمی منحصر به فرد و تراز دامنه های مغناطیسی آنها ، خواص مغناطیسی خود را به مرور زمان حفظ کنید. بر خلاف آهنرباهای موقت ، که فقط در صورت استفاده از یک میدان مغناطیسی خارجی ، خصوصیات مغناطیسی را نشان می دهند ، آهنرباهای دائمی مغناطیس خود را به طور نامحدود در شرایط عادی حفظ می کنند. در اینجا نحوه دستیابی به این هدف آورده شده است:

در هسته یک آهنربای دائمی ساختار اتمی آن قرار دارد. در موادی که برای ایجاد آهنرباهای دائمی مانند نئودیمیوم ، ساماریوم کبالت یا فریت استفاده می شود ، الکترون های موجود در اتم ها به گونه ای تراز می شوند که لحظات مغناطیسی آنها (میدان های مغناطیسی ریز تولید شده توسط هر الکترون) ترکیب می شوند تا یک میدان مغناطیسی در مقیاس بزرگ ایجاد کنند. این تراز بسیار مهم است زیرا به ماده لحظه مغناطیسی خالص می دهد ، که میدان مغناطیسی خارجی را تولید می کند که یک آهنربای دائمی را مشخص می کند.

این تراز لحظه های مغناطیسی در آنچه به عنوان "حوزه های مغناطیسی" شناخته می شود ، اتفاق می افتد ، که مناطق کوچکی هستند که لحظه های مغناطیسی اتم ها همه در یک جهت نشان می دهند. هنگامی که این دامنه ها در همان جهت در کل مواد تراز می شوند ، کل آهنربا یک میدان مغناطیسی قوی و پایدار را نشان می دهد. نکته اصلی ماندگاری یک آهنربای دائمی این است که پس از تراز کردن این دامنه ها در طی فرآیند مغناطیس ، آنها در جای خود باقی می مانند. ساختار داخلی مواد و استحکام پیوندهای مغناطیسی بین اتم ها به قفل این دامنه ها در موقعیت کمک می کند.

خصوصیات مغناطیسی آهنرباهای دائمی نیز تحت تأثیر مقاومت مواد در برابر عوامفریناسیون است. در آهنرباهای دائمی با کیفیت بالا ، ساختار و ترکیب کریستالی مواد برای مقاومت در برابر تأثیرات خارجی طراحی شده است که می تواند باعث سوء استفاده از دامنه های مغناطیسی شود. به عنوان مثال ، حتی اگر آهنربا در معرض میدان های مغناطیسی خارجی ، شوک فیزیکی یا درجه حرارت بالا قرار داشته باشد ، این آهن ربا برای حفظ مغناطش خود برای دوره های طولانی مهندسی شده است .